Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Παγκόσμια Ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών.

H 19η Νοεμβρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών. Η Βία όμως δεν είναι μόνο σωματική. Σε όλο τον κόσμο, τα παιδιά βιώνουν καθημερινά και λεκτική βία, είτε στο σπίτι, είτε στο σχολείο τους. Με αφορμή αυτή την ημέρα και με σύνθημα "Και οι λέξεις πονάνε!" , ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας, ανάρτησε στην περίφραξη του σχολείου, μηνύματα σχετικά με το πως τα παιδιά αντιλαμβάνονται και εσωτερικεύουν τη λεκτική βία που τους ασκείται. 
Ας γίνει αφορμή να προβληματιστούμε όλοι και να μπορέσουμε να δώσουμε στα παιδιά μας την κατάλληλη ώθηση, να πετάξουν και να κατακτήσουν ένα καλύτερο αύριο.

Οι αφίσες είναι από το βιβλίο του Δημήτρη Γαλάνη, " Τα παιδιά είναι...;" εκδόσεις Ηλίβατον.
Να, πως ο ίδιος ο συγγραφέας περιγράφει την αφορμή για το βιβλίο του:
«Κάτσε ήσυχα γιατί θα σε κλείσω στην τουαλέτα !
Μα είναι δυνατόν ; σκέφτηκα...Η αλήθεια είναι  ότι το συγκεκριμένο σπίτι είχε πάνω από δύο τουαλέτες, αλλά δεν ξέρω αν ήταν αυτός ο λόγος. Το παιδί κοίταξε τη μητέρα του  και συνέχισε να κάνει φασαρία . Αισθάνθηκα άσχημα . Στη διαδρομή για το σπίτι μου , θυμήθηκα κάτι ανάλογο που είχα πει στην αγαπημένη μου κόρη, όταν ήμουν κι εγώ θυμωμένος : Σκάσε! Μήπως στην αγανακτισμένη μητέρα είδα τον εαυτό μου, κι αυτό αφύπνισε το γονικό μου ένστικτο ;
Φαντάστηκα το κοριτσάκι μου σαν ένα εύθραυστο μπαλόνι που ήθελε να πετάξει ψηλά . Αλλά εγώ είχα τη προσοχή μου αλλού, κι απλώς το κρατούσα από το σχοινάκι που ήταν δεμένο. Και μ΄ενοχλούσε, όταν ένιωθα να μου τραβά το χέρι ...Η στιγμιαία αυτή αναλαμπή, όπως είναι φυσικό, μου δημιούργησε στην αρχή τύψεις. Μετά κατάλαβα... Κι από εκείνο το απόγευμα, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ν΄αποφύγω την εύκολη απάντηση τη δύσκολη στιγμή , όταν θα νιώσω ξανά το σχοινάκι να με τραβά... 
Και πράγματι δεν το έχω ξαναπεί .
Άρχισα, όμως , να καταγράφω άλλες τέτοιες  «φοβέρες » κι «απειλές» που άκουγα γύρω μου . Αυτές που λέμε στα παιδιά οι μεγάλοι - ίσως και καθημερινά - χωρίς να τις εννοούμε  αλλά και χωρίς να τις σκεφτόμαστε. Λόγια που φοβίζουν , τραυματίζουν , πληγώνουν , που φρενάρουν τις προσπάθειές τους, που κλέβουν τη σιγουριά που χρειάζονται. Υπερβολές ; Για κάποιους, ίσως. Για μένα , όχι.
Γι΄αυτό μου γεννήθηκε η επιθυμία να μοιραστώ τις σκέψεις μου με άλλους γονείς κι όσους κι όσες είναι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δίπλα τους όταν μεγαλώνουν. Και μ΄όλο τον κόσμο που νοιάζεται για τα παιδιά."

Οι σκέψεις έγιναν αφίσες για την «Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού» στις 20 Νοεμβρίου 2009 και επιλέχτηκαν από τον συνήγορο του παιδιού ως αφίσες για ειδική χρήση για την παγκόσμια ήμερα κατά της κακοποίησης των παιδιών . 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου